Lunchroom Markant heeft bijzondere dubbelexpositie
Terwijl aan de muur sinds vorige week de vogelkunstschilderijen prijken van cursisten van Bronlaak's cursushuis, staan er sinds deze week her en der in de lunchroom fantastische speksteenbeelden opgesteld van Theo Jonkers uit Sint Anthonis.
Met zijn handen werken, dat doet Theo Jonkers het liefst. Toen hij met pensioen ging en volop tijd had, kreeg hij een tip om eens te gaan beeldhouwen. Theo dacht “laat ik dat eens proberen” en twee winters lang ging hij op cursus in Nijmegen. Het is uitgegroeid tot een ware hobby – door zelf veel te doen en te proberen heeft hij veel leuke en mooie dingen gemaakt. Tijdsintensief en heerlijk om te doen. In alle rust in zijn eigen atelier, voorzien van alle gemakken, materialen en gereedschappen.
Sommige beelden zijn heel abstract, anderen weer heel duidelijk. Te bewonderen zijn twee aparte maar bij elkaar horende borstbeelden van een man en een vrouw. Ook een ranke zwangere vrouwenfiguur is uit zijn handen ontstaan. Uit het dierenrijk zijn een uil en een kraanvogel als het ware uit het steen bevrijdt. Wat abstractere vormen zijn de ‘Wielrenner’, de ‘Tornado’ en de ‘Druppel’.
Heel gevarieerde vormen, net als de steensoorten: Belgisch hardsteen, albast, serpentijn en speksteen zijn allemaal door zijn handen gegaan. De hardere steensoorten zijn weersbestendig. Praktisch als je de beelden in de tuin wilt zetten. Alle figuren worden netjes gepolijst en in de boenwas gezet – Theo heeft oog voor detail en afwerking.
Het mooiste vindt Theo wanneer hij ergens mee begint, hij nog niet weet hoe het zal gaan. Hij weet nog niet wat het resultaat zal zijn. Hij zegt daarbij verrassend: “opeens zie ik wat er in de steen zit”. De persoonlijke uitdaging voor hem is om dat wat hij ziet, eruit te halen. Door de lijnen van de steen te volgen, met name bij de hardere steensoorten – het lijkt simpel maar vergt veel beheerste oefening.
Die inspiratie komt helemaal van hemzelf. “Af en toe loop ik erbij weg” geeft hij aan, “om het even te laten rusten”. Het idee groeit en het plaatje wordt steeds duidelijker. En dan gaat hij weer verder waar hij gebleven was. Hij werkt ook vanuit foto’s –“de verhoudingen moeten kloppen en dan werk ik ernaar toe ; dat is de uitdaging”.
